Jest ona tym typem, który nawet nie zauważa kiedy kłamie, ale robi to jak zawodowiec.

Luciana • 2 lata • ♀ • Élysée • Uczeń (Szpieg)

STATYSTYKI: 6 • 7 • 15 • 8 • 6 • 4 • 4

CHARAKTER: Każdy znajomy Luciany, poproszony o opisanie suni odpowie inaczej. Wynika to z tego, że zazwyczaj chowa się za maską kogoś innego. Jeden opiszę ci ją jako cyniczną i sarkastyczną, a inny za zamkniętą w sobie sunię. Jednak, ja zajmę się prawdziwą Lucyną. Jest ona tym typem, który nawet nie zauważa kiedy kłamie, ale robi to jak zawodowiec. Często można zauważyć ją z wyrazem pyska, który nie wyraża żadnych pozytywnych emocji, bardziej sprawia, że inni od razu się do niej zniechęcają. Raczej myśli o sobie, jednak kiedyś, może ci pomoże. Uznawana za dość chytrą personę. W prawdzie prawie każde jej działanie ma korzenie w jakimś planie. Jest też aż zbytnio mściwa. Chociaż, tu was zaskoczę. Jest optymistką. Naprawdę. Ja nie Lucy, ja nie kłamię. Czasem po rozmowie z nią stwierdzisz, że jej nie zrozumiesz. Tu ci mówi, że uwielbia owieczki i uwielbia wtulać się w ich futro, a dziesięć minut później mówi, że ma ochotę na baraninę. Tego typu przykładów jest dużo. Uwielbia obserwować innych. Stwierdza, że dzięki temu uczy się wyłapywać nawyki i gesty, na które warto zwracać uwagę. Często zauważysz ją siedzącą czy leżącą w jakimś miejscu, nie reagującą na nic. Zazwyczaj w takich chwilach myśli. Jest fałszywa. To prawda, nie zaprzecza. Sama siebie uważa za wspaniałą manipulantkę. Ma manię na punkcie analizowania przeróżnych rzeczy. Uznawana za wredną i złośliwą, bo rzeczywiście taka jest. Ma własne zdanie i nie będzie go ukrywać. Jest to też okropnie leniwa bestia, lecz leniwa w kwestii pomocy, w kwestii snu jest na odwrót. Uważa, że nie potrzebuje zbyt dużo snu. Jeśli chodzi o sprawę zaufania. Sama potrafi zmanipulować kogoś tak, aby szybko jej zaufał, sama jednak, ma problemy z tym, biorąc pod uwagę to, że podczas rozmowy z kimś musi pilnować swojego wybranego alter ego, a jakby komuś zaufała, potrafiła by zapędzić się do tego stopnia, że nagle stała by się tą prawdziwą Lucyną. Najlepiej funkcjonuje w nocy kiedy jest trochę zimniej i widać ciemne niebo. Jest wtedy cisza i spokój, nikt nic od niej nie chce, a ona ma czas aby się przejść. Jako szpieg jest naprawdę dobrą pracowniczką. Przykłada się do swojej roboty, stara się. Wracając do nocnych spacerków. Zazwyczaj wtedy opuszcza tereny swojego gangu i idzie w głąb Paryża, niekiedy zahaczając o tereny innych gangów. Tajemnice, powierzaj je jej jak chcesz, jak ktoś da jej ofertę i zapłaci za nie, wiedz, że ona przystanie na tę propozycje. Ciekawska ta bestia, ma nawyk wciskania nosa w nie swoje sprawy.
APARYCJA: Jest ona zwykłym kundlem. Jej sierść jest istną tęczą, kolory które da się zauważyć to szary, biały, beżowy, brązowy i karmelowy w niektórych miejscach. Sama w sobie sierść jest krótka i szorstka. Ale wróćmy, zacznijmy od góry. Za pewne widzisz te jej ogromne uszy, a zaraz pod nimi oczy. Wyobraźcie sobie kolor złoty, taki trochę wyblaknięty. Okej, to teraz dodajcie do niego trochę srebrnego. Takiego koloru są oczy Lucyny. Jeszcze niżej można zauważyć jej idealnie czarny, zgrabny nosek. Jeśli chodzi o sylwetkę, jest naprawdę chuda, widać to gołym okiem, bo jej sierść przylega do jej skóry. Jej łapy są chudziutkie i długie. Zaś jej ogon skierowany ku dołowi, jest pokryty sierścią jak cała reszta ciała Lucy, jednak na samej końcówce, widać malutką kępkę okropnie długich włosów.
UMIEJĘTNOŚCI: Lucyna może pochwalić się niezwykłą zwinnością. Ot co. Jest to chyba jej jedyna pożyteczna umiejętność. Biorąc pod uwagę resztę inne zdolności, nie jest ani zbyt szybka, nie ma sokolego wzroku, wspaniałego słuchu czy węchu. Jej siła też nie jest ogromna, ale też nie zbyt mała. Chociaż, można by powiedzieć jeszcze o jej wytrzymałości, która swoją drogą nie jest taka zła. Nie mogłabym też odpuścić wspomnienia o tym, że wyśmienicie się skrada.
HISTORIA: Jak każdy normalny pies, Lucy została urodzona przez matkę i posiadała ojca. Niektóre rodziny są normalne, niektóre już trochę mniej. Luciana trafiła na tę normalną. Jednak sama po wkroczeniu w wiek nastoletni stwierdziła, że życie jakie wiodła jej nie pasuje. Po prostu uciekła od rodziny. No i pewnie powiesz, że to bezsens, skoro miała fajną rodzinę, to czemu ją opuściła. Mimo, że była normalna, fajna i radosna, ograniczała Lucianę w wielu kwestiach. Od zawsze żyła w Paryżu, tylko trochę w drugą stronę od terenów gangów. Z czasem zaczęła iść coraz dalej uliczkami Paryża, aż doszła do psów które udzieliły jej informacji odnośnie gangów. Udało jej się dołączyć do jednego. Dokładniej do Élysée.
INNE:

• Jej matką jest Sofia, ojcem Christophe. Za brata zaś miała Viktora. 
• Nigdy nie miała partnera, nie wierzy w miłość, jednak tak dyskretnie zostawiła uchylone drzwi, jakby ktoś chciał się z nią posprzeczać w tej kwestii. 
• Na imię dano jej Luciana, sama ma w zwyczaju nazywać się Lucy, Lucyną, czy nawet Lucjuszem. 

KONTAKT: Ewaa [H] ewa.klos.torun@gmail.com